تجربه زندگی زنان پس از طلاق: یک مطالعه کیفی

مقدمه: در کنار بسیاری از عوامل خوشایند و ناخوشایند زندگی زنان، طلاق حادثه ایی مهم و سهمگین در زندگی زن محسوب می‌شود که پیامدهای فردی و اجتماعی زیادی در زندگی آنان به همراه دارد و شناخت این تجارب نقش مهمی در هدایت کادر درمانی در جهت برنامه ریزی برای حمایت مؤثرتر از زنان مطلقه خواهد داشت. لذا، این مطالعه کیفی با هدف درک تجارب زنان پس از طلاق انجام شد. روش کار: این مطالعه تحقیق کیفی و از نوع پدیدارشناسی توصیفی می‌باشد. روش جمع آوری اطلاعات در این مطالعه، مصاحبه نیمه سازمان یافته با 10 شرکت کننده زن با تجربه طلاق از مناطقی از شهر تهران بود. اطلاعات استخراج شده از مصاحبه‌ها با استفاده روش تجزیه و تحلیل کلایزی تحلیل شد. یافته‌ها: سه مفهوم اصلی شامل زندگی در چتری از آسیب‌پذیری، استیگمای مطلقه شدن، سپرهای مقابله با آسیب‌پذیری، از تجارب مشارکت کنندگان مطالعه استخراج شد. نتیجه گیری: تجربه طلاق در زنان به معنای قرارگیری در چتری از آسیب پذیری های فردی، اجتماعی و بروز پیامدهای مختلفی است که آنان را به بهره گیری از مکانیسم‌های حفاظتی همانند مذهب، پنهان کاری و تلاش برای سازگاری با شرایط جدید و کاهش آسیب‌های روانی، اجتماعی و جنسی سوق می‌دهد. لذا این مسئله، نیاز به درک حمایت‌های همه جانبه آنان را نشان می‌دهد. این یافته‌ها، دید جدیدی به گروه بهداشتی و جامعه برای درک واقعی مشکلات زنان مطلقه در دنیای امروزی می‌دهد.